Uyandım artık o gece koynunda uyuduğum uykudan,
Göremiyorum artık içinde sen olan rüyaları,
Haykırmıyorum artık özlemine,
Daimi bir susuşum başlıyor seninle olan saatlere
Hissetmiyor kalbim yanımdayken sen,varlığını
Nasıl oldu,bu aşk bu hale nasıl geldi bilmiyorum
Bu kadar kısa mı olmalıydı ömrü,sevdamın
Bu kadar kolay mı pes etmeliydim savaşmaktan
Ayrılıklar etrafımızda böyle kol gezerken
Daha çok sokulmak gerekmez miydi
Vazgeçmek,uyanmak rüyalardan ve pes etmek kolay olandı
Zoru başarmayı hak etmez miydi,
Yıllarca beklediğimiz ve şimdi bizim olan günler
Böyle çabucak silebilmeyi seni
Varlığındansa,yokluğunu terci,h etmeyi
Seni yaşamak varken,sesini bile benden esirgemeni
Bitmekten korkmamayı,biz bu ayrılığı
Nasıl göze aldık sevdiğim
Sana yazacağım ilk şiir bumu olmalıydı
Sevgimizi değil,ayrılığı anlatır oldum insanlara
Biz sevgimizi,ayrılığı paylaşır olduk
Bana gelmeni beklerken ben,gitmeni izler oldum
Sanırım çok şey bekledim ben bu sevgiden
Sevdiğini söylemekten utanan bir adamla,ne yaşayabilirdim ki
Vaktimiz doldu,alarmları çalıyor ayrılığın…gidiyorum…
Şimdi sakın peşimden gelme
Madem sevmeyi beceremedin,hak ettiğin ayrılığı yaşa bari
Ben sevmeyi değil,
Unutmayı öğrendim seni
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pakize Gülşah Tatlıdil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/13/uyandim-artik-uykudan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)