Uyandım Artık Şiiri - Servet Bardak

Uyandım Artık
.
Yazı yazmak ferahlatıyor ruhumu
Kendimle dertleşip avunuyorum bazen.
.
Hep insanları sevidim değer verdim
Ne kadar da yanılmışım geç anladım bunu
.
Ağlasam sızlasam da
artık duyulmuyor feryadım
.
Çok geç anladım ve uyandım
her taraf yamyam
haydut olmuş insanlar
.
Yalancılar olmuş tanık.
.
Kaynar sular düküldü.
Başımdan aşağı
Hayallerim yıkıldı düştüm savruldum
.
Utandım insanlığımdan
Yara aldı gönlümün bağı
.
Ne insanlar gördüm
içi şeytan ruhu melonlaşmış
Yüzler beşyüz meskeler takılmış
.
Nice gariplerin bağrı yakılıp kavrulmuş

Hayallerim yıkıldı insanlardan korktum
kaçmaya başladım
Köşe bucak.
.
Yanlızlıkla arkadaş.
Kalemimle yoldaş oldum.
.
Sevilmedim bir türlü.
Sevmediler hiç kimsecikler de
.
Dürüst olmak meğerse suçmuş
bu zamanda.
.
Huyları suları hep garip geldi bana
alışamadım alışmak istemedim.
.
Arkadan vurup hiç bir şey olmamış gibi durmaya.
.
Vicdanım insanlığım el vermedi buna
Çünkü dürüstlük ilkemdi
.
ilke edinmistim
Dürüstlüğü.
.
Adam gibi adam olmaktı hayat bakışım.
.
Şimdi bakiyorum herşey boş
Bağırsam çagırsam haykırsam kim görür anlar ki beni
Herşeyi menfaat almış götürmüş başını
.
İnsanlik can çekişiyor her yanda
Servet bardak ölen insanlık için yasta
.
Servet BARDAK