Uyandım Şiiri - Ahmet Kaytancı

Gönül bahçemize hüzün ekmiştik
Senden gelen sözler ile uyandım
'Seni Seviyorum' gönül mayamız
Mahmur duran gözler ile uyandım

Ezildim, büzüldüm divane oldum
Eğrildim, büküldüm çukura doldum
Bir gonca gül idim açmadan soldum
Nurlu duran yüzler ile uyandım

Zaman kemendini içimde bağlar
Bağrıma oturur kocaman dağlar
Kalktı göç eyledi menzile sağlar
Hakka giden izler ile uyandım

Ham toprağı çukur edip açtılar
Üzerime kürek kürek saçtılar
Sonra dönüp diyar diyar kaçtılar
Bedenimde bezler ile uyandım

Kargalarım nöbet tutar başımda
Adım yazılıdır kabir taşımda
Giden gitti şimdi elli yaşımda
Seher vakti sizler ile uyandım

Kaytancı binmedi nefis atına
El bağlayıp divan durdum katına
Güneyinden selam saldım batına
Doğumdaki közler ile uyandım