Vuslat yolunu aradım
Hep kendi derdime yandım
Bu mihnet böyle gitmedi
Faslı hazanda uyandım
Hayat rüzgarı esmişti
Gönül hengâmda pişmişti
Kalb'e gelenler teşvişti
İmân nuruyla uyandım
Bülbüllerin ötüşüne
Karıncanın gezişine
Sabahın hoş nefesine
Hayran olarak uyandım
Gel hasbahçeye girelim
Seherlerde gül derelim
Hâk sübhanı zikr edelim
Hayatı şimdi anladım
Kayıt Tarihi : 17.9.2013 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/17/uyandim-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!