Uyandım Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Yalnızlığımı
sağır duvarlara haykırdım
yalın gecelerin
bitimsizliğin de
bir başınayım
belleğim suskun
bilincim yitik
ve ben
bitiğim
sırlarımı sakladım
sağır duvarların
sağır öfkesinde
koca dağ gibi yüreğim
suskunluğa gömüldü
tık yok artık
duygusuzlaştım
yalnızlığın
sağır duvarlarında
ve ben öğrendim ki
sahipsizliğin
ne denli berbat olduğunu
döktüğüm ekmek kırıntılarına gelen
kuşlar bile uçuştular
yaklaşınca
şimdi yalnızlığı
bir çorap gibi örmekteyim
ilmek ilmek
okşarken gecenin karanlık saçlarını
batan günün kızıl oklarını
ansıdım
ve tan yeri ağarırken
yalnızlığımla uyandım
24.06.2013/Ayancık