İşte! ... bak dilleniyor
gölgede zaman
damarlarımda hasret
zehir… dolaşan
tükendi atmadım
omuzlarımdan
sözlerdi, boş bir kağıt gibi
geceye uçan
kıskanırdım uzaklardan
çapkın kuşlardan
ve tanıktı
bahtını rüzgara
veren küçük çoban
kısa bir soluk şimdi
ardında kalan
yamaçları kutsayan sedir
dilsiz erguvan
ve ağaç gölgelerinde
göz kırpan güneş
uyandıkça otlar
utancından…
Güzin Eye DündarKayıt Tarihi : 8.12.2006 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
veren küçük çoban
yamaçları kutsayan
sedir, erguvan
yapraklar arasından
göz kırpardı güneş
uyandıkça otlar
utancından…
güzel dizeler....
tebrikler
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (1)