Bir sabah uyandığında...gördüğün gerçeklerin...
Sen de... yer etmemiş bir karanlık olduğunu...
İdrak ettiğinde...
"Luzum yokmuş" diyeceksin.
"Luzum yokmuş fanileşememiş nefsimin, beni her gün yok sayışının...
Bir cellat daha doğuracak acizliğe baş koyduğumun da luzumu hiç yokmuş, diyeceksin."
Bir sabah uyandığın için,
Gözlerin kalbine şükredecek.
O zaman ıslanacaksın,
Her bir saniyenin ne derece güçlü bir yaratıcı tarafından sunulduğunu anladığın için.
Bir sabah uyanamayabilirsin,
Bir sabah ağlayacak göz de bulamayabilirsin,
Bir sabah uyandığında şükredecek bir kalp de bulamayabilirsin.
Bir sabah olmadan bir akşam olamayacağını fark ettiğinde,
Orada seni bekleyenlerin elindeki ağırlığın sana ait olduğunu anladığında,
Her şeyin bir manaya hayat sunduğunu,
Huzur ile anlayabilmenin mutluluğunuda
Gözyaşlarınla kutlayabilirsin.
Kayıt Tarihi : 18.2.2014 06:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!