Uyandığımda Şiiri - Himmet Çokal

Hala bıraktığın gibi yatıyorum:
Yatağın sol tarafında,
Alıp sensizliği sağıma.
Sol elim yastığın altında,
Sağ elim dizlerimin arasında.
Sensiz daha bir deli yatıyorum.
Düşmekten korkuyorum,
Sıyrılıp senden uçurumlara.
Ellerim oluyorsun bazen,
Kendi tenimde zampara.
Ne güzel şeydir diyorum sevişmek:
Yatakta ya da sokakta,
Belki de kuytulara gömülmüş bir parkta.
Sonra bir çay bahçesinde,
Utangaç bakışlarla gülüşmek.
Ve bir gün sensizleşmek fiiliyle uyanıyorum.
Sessizleşiyorum.