Geceyi sabaha bağladım dünde uyandım
Ne yapayım geride bırakamıyorum seni
Sen bana gelmiyorsun
Ben de mecburen sen kalıyorum
Uyandığım her yeni gün dün…
Yaralı bir yürek için kanamak
Gözler için ağlamak
Diller için ağıt yakmak sorun değil
Sonuçta herkesin bir hikayesi var
Benimkisi çok uzun, sen
Biliyorum sen bana gelemiyorsun
Ben de mecburen sende kalıyorum
Uyandığım her yeni gün dün…
Bağıra çağıra susmaktan yoruldum
Yüreğimde, yaşadığım her yerde yankılanıyor suskunluğum
Sevdalar korkunun gölgesine saklanmış
Gün yüzüne çıkamıyor
Dile gelemiyorsa sevda
Yüreğini mezar yapmışsın demektir
Tamam, ben kendime mezar yaptım da
Sen neden girdin daha genç yaşta mezara
Biliyorum, hiç bir zaman gelemeyeceksin bana
Ben de mecburen sana geliyorum
Uyandığım her yeni gün dün…
©
Şiirin Yazılış Tarihi : 11 – 06 – 2020
Şiirin yazıldığı saat : 01 : 11
Kayıt Tarihi : 11.6.2020 02:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/11/uyandigim-her-yeni-gun-dun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!