Kötünün kötüsü
ve kuru yaprakları çiçeğin,
hep aradığım gerçeğin ta kendisi
içerimdeki kıpırdanışlar...
ne kadar da bilmezdim acı verdiğini sevmenin,
kendini, insanı, kediyi ve canlıyı...
oysa ne kadar da yapay bu gerçek dışı dünyadaki materyal aşkı
anladım bu kötünün kötüsü,
cehennem kuyusu...
Kayıt Tarihi : 24.7.2004 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!