Uyandı Şiiri - Burhan İşiyok

ve uyandı ses
uyandı koca bir kent
uyandı ışıklar,
arabalar, trenler, motorlar.
ses uyandı,
asansör uyandı,
ezan, çan sesleri uyandı.

İşçi Mustafa uyandı
üst komşunun sobası uyandı
merdivenler, perdeler, aydınlık uyandı
umut uyandı
dün giden gün
yeniden süslenerek uyandı

çeşmelerde su sesi uyandı
avlulu evlerin tulumbası uyandı
toprak damların güvercinleri,
ırgatlığa giden kentin işçileri uyandı
karşı binadaki dünya güzeli Nalan uyandı,
fırıncı Hüso,
demirci Xaço,
kuyumcu Asef uyandı,
Eğil'in, Lice'nin, Kulp'un köylüleri Surların kapısına dayandı
ne o lo ?
koca bir kent ölüler gibi
nefessiz, hareketsiz, ve de bereketsiz,
ölünce zaten hep yatacaksınız
kalkın gün sabah arasını buldu
sofralar serilmeyi bekler, mideler yemeği,
de haydi gelsin patileler, mastavalar,
esitler, pısıkler, malêzler, hilorikler,
bostanalar, kaburga dolmaları, kibe mumbarlar
nardanaşlar, peynirler, karpuzlar, hübürden reçeller, kavrulmuş acı biberler.

açın plakların sesini,
müzik eşliğinde başlasın günler
uyanın lo !
öldüz mü?
gün sabah arası,
uyandı esnafın kefengi,darabası,
hamal Hemo'nun el arabası,
uyanın lo,
ne bu ölüm havası.