Uyandı Şiiri - Kazım Gök

Hasretin sönmedi su içtim oda yandı
Göresim geldi bıçak kemiğe dayandı
İntizarımı duyup bana gelen rüyandı
Gözlerimi açınca hayalinle uyandı

Gönül tutuştu yanında ciğerimde yandı
Kor ateşine attım demir bir an dayandı
Soğuk suya soktum çelik gibi rüyandı
Taş kömürsüz yeni bir buluşla uyandı

Özlemle hasret ikisi bir oldu yandı
Gelmezsen hava yok nefese dayandı
Elini uzatmışın tutamadım rüyandı
Bu sabahta gönül sensiz uyandı

Hasret bir günü bin gün gibi sayandı
Benim ömrüm ancak bu kadar dayandı
Tesellim her gün seni getiren rüyandı
Tarak yoktu elim tel tel saçınla uyandı