Şurada, tepelerin ardında,
Hani uyuyan bir şehir vardı,
Hatırlasana…
Kaldılar bir zamana kadar,
Derin uykularda.
Hiçbir şey yoktu,
Umurlarında.
Yer sarsıldı,gök yarıldı,
Dağıldı rüyalar,
Daldıkları derin uykulardan
Uyandılar.
Bir birine sordular:
-Ne güzel uyuyorduk,
-Bizi şimdi kimler,
-Neden uyandırdılar?
-Ebedi sürecek,
-Bitmeyecek sandık uykumuz
-Ama yanıldık.
-Bitti rüyalarımız, uyandık.
-Şimdi şaşkın ve sarhoşuz.
Bir birine baktılar:
Alem başka,durumlar başka.
Uyandıkları dünya başka.
Çılgın ve şaşkın olarak,
Büyük pişmanlık duyarak,
Mahşere koyuldular.
ETHEM SÖZEN
2007
Kayıt Tarihi : 4.7.2007 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alem başka,durumlar başka.
Uyandıkları dünya başka.
Çılgın ve şaşkın olarak,
Büyük pişmanlık duyarak,
Mahşere koyuldular.
Çok güzel ve içten dizeler beğenerek okudum aynı zamanda Yedi Uyurlar (Ashab-ı Kehf) kıssasını hatırlattı bana, can-ı gönülden tebrikler selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)