Uyanamadık Şiiri - Uğur Musab Şahin

Alabildiğine göz alıcı rengârenk ışıklar,
Çanağında kızarmış gözler, manasız alkışlar.
Çarklar acımasızca, bu gençleri öğütmekte,
O körpecik beyinler, daha küçükken ölmekte.
Televizyonda baş döndüren, güne birlik şöhret.
Kimi için bu kayıpken, kimi için de bir ticaret.
Utanç abidesi paparazziler, uzatmalı sevgililer.
“Şerefe” diye kalkan kadehlerde, şerefsiz eller.
Rezaleti sokaklara uzanmış, renkli hayatların,
Çehreler de boya badana, makyajlı suratların.
Kurtlar sofrasında, süt kuzuları pay edilmekte,
Annelerin yürekleri, yandıkça da didinmekte..
Eğer görseydi, Mehmet Akif bunca namahremi,
Der miydi “değmesin yurduma namahrem eli”?
Burnunun ucunu göstermeyen, o süt ninem?
Baksana torunu değil, namahrem giyen annem
Gençler bunalımda sahipsiz, din değiştirmekte,
Kızlar “msn”, erkekler internet caffe de “çet” de.
Damarlarında eroin ve alkol, “kapkaç” tek işleri.
İti zayıf bulmuş keneler, kan emmekte piçleri.
Orta Asya’dan, Anadolu’ya, göç eden bu ordu?
Yedi asır İslama bayraktarlık yaptı, bu yurdu.
Hadis-i Şerifle övülmüşün bunlar ki, torunları
Zevk-i sefa, uçkuru olmuş, o dertleri sorunları
Hala uyanamadık, uyandık sanılan uykudan,
Silkinip kurtulamamışız, kemikleşen korkudan.
Kimden, neden, niçin bu korku, onu da bilmeden,
Uzaklaştık ahlaktan, namustan, ar ve dinden.
Yürekler, beyinler, cüzdanlar boş, hayat boş
Şarkı aynı şarkı, “ambarlar boş gölgeler hoş”.
Balta elde, uzun ip belde ormanda işimiz ne?.
At baltayı, urganı doğrul “oduncu muyum” de?
Kuran nakışlı kılıflarda duvarda, aksesuar süs
Bizler okumaktan aciz, bu nesil ki Kuran’a küs.
Bilgi sahibi olmadan, biz neden fikir sahibiyiz?
Hem fikir fakiri, hem de cahili, hem akıl taciriyiz.
2006