Uyan Yeter Şiiri - Nizamettin Gökbulak

Hakikat yerlerde sürünüyor.
Vatan elden gitmeye hamile,
Saf vatandaş din adına kandırılıyor,
Uyan ey millet uyan artık yeter.
Kannaat et dediler sana yeter,
Yetimin hakkını katarla götürdler,
Müslümanın dünyası sıkıntıdır dediler,
Kendileri malikanelerle yetinmediler,
Faiz haram sakın yeme dediler,
Kar payı adı altında safları sömürdüler,
Kar payı ile kandırıp faize verdiler,
Sözde fakir müslüman değerli dediler,
Fakirin yüzne bakıp tebesüm etmediler,
Fakiri cehnnemle korkutup, cenneti yaşadılar,
Müslümanın yüzü nurlu olur dediler,
Milleti sömürerek yüzlerin şişirdiler,
Saf müslümanı böyle nutuklarla kandırdıar,
Yiyerek şişen yüzlerindeki haksızlığı nur sandılar,
Garip müslümanın yüznü yolsuzlukla soldurdular,
Kendilerini peygamber hep sandılar,
İnsanları cennet cehnnem ile yargıladılar,
İnsafsızca hak olmayan haksızlıkları yaptılar,
Hep bunun böyle gideceğini sandılar,
Kalasut Gülbakyan gibi ihanet ettiler,
Sonunda adını demokratik açılım koydular,
Milletin gözüne baka baka yalan söylediler,
Millet malını çıkarları için peşkeş çektiler,
Vatandaşa ahiret var dediler,
Kendileri hakikati çoktan unutular,
Dinimiz kutsaldır dediler,
Kendileri kutsalıktan uzaklaştılar,
Memura işçiye iki yeter dediler,
Kendileri için yüzde yüze az dediler,
Süslü nutuklarla beyinleri manukutlaştırdılar.