Uyan Yâr Uyan! Şiiri - Şiirler Şehrim

Sararmış yapraklar mevsimi aşkına!
yıkılan evimin enkazında inleyen şiirlerimin depremzede mısralarına,
Feryatsız figânsız ak saçlı lâl akşamların soluğuna,
Kanadından vurulmuş bir serçe mi konar,
Sorarım şimdi ey kalb-i mihmânım sana!

Karlar üzerimde yorgan yastığımsa kara taştan,
Titriyor dudaklarım sanmayın ki ayazdan.
Can evimin çatlak duvarlarından sızan,
Zehir kusa kusa sol kaburgama oturan,
Melûn bir hicrân-ı firkâtın gamından!

Uyan yâr uyan artık derin uykulardan!
Gözlerim görmez dilim söylemez oldu kanlı yaşımdan.
Kalemim yazmaz kanım akmaz oldu ardından,
Bu sürgünüm yetmez mi can,
Af yok mu bu acımasız idam kararından,
Bir satırlık canım kaldı yâr,
Kalbin hiç acımaz mı bir gün ölüm haberimi duyarsan!