Uyan ve kendine gel . Şiiri - Ferit Battal

Uyan gönlüm uyuma uyan ve kendine gel
Can bedenden çıkınca melekler hesap sorar
Ağla seherde yalvar Allah'a uzansın el
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Çal benliğini yere zikrin ardında hal var
Her nefes alışınca Mevla’ya şükret yalvar
Kör şeytandan uzak dur yolunda dilsiz lal var
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Arı gibi vızlama şahı kovanda ara
Elde kötülük görme kendi nefsinde tara
Mevlayı seven bir kalp ahrette erer kâra
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Var aklına sahip ol zihnine şirk ekleme
Kadir kıymet bilmeyen kuldan medet bekleme
Gününe gün ekleyip inancında seleme
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Ferit Battal