Uyan ve kendine gel 1 Şiiri - Ferit Battal

Uyan ve kendine gel

Uyan gönlüm uyuma uyan ve kendine gel
Can bedenden çıkınca melekler hesap sorar
Ağla Seherde yalvar Allaha uzansın el
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Her nefes alışında mevlaya şükr et yalvar
Çal benligini yere zikrin ardında hal var
kör şeytandan uzakdur yolunda dilsiz lal var
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Arı gibi vizlama şahı kovanda ara
Elde kötülük görme kendi nefsinde tara
Mevlayı seven bir kalp ahrette erer kara
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Kadir kıymet bilmeyen kuldan medet bekleme
Gününe gün ekleyip inancında sekleme
Var aklına sahip ol zihnine şirk ekleme
Ruh bedenden çıkınca toprak bu teni yorar

Ferit Battal