Uyan Uyan Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

Aslın toprak, neslin nutfe.
Gireceksin mutlaka kefene,
Aldanma dünya güzel diyene,
Uyan, uyan gaflet uykusundan.

Döneceksin er geç aslına,
Meyletme dünya malına,
Güvenme kızına, oğluna,
Uyan,uyan gaflet uykusundan.

Boş bu dünya bilmez misin?
Geri dönen yok görmez misin?
Sana söyleneni dinlemez misin?
Uyan, uyan gaflet uykusundan.

Frenk diyarlarına kaçsan bile.
Fezaya çıkıp, bize baksan bile,
Sonsuz servete sahip olsan bile,
Uyan, uyan gaflet uykusundan.

Dostların Mü’min’mi Müşrik mi bak?
Sözümü dinle, doğru yol Cenab-ı Hak.
Kalbine iman anahtarını sende tak.
Uyan, uyan gaflet uykusundan.

Geçici şeylerdir dünyadaki her şey.
Mahşerde kendinden sorulu birey.
Götüren var mı dünyadan bir şey.
Uyan, uyan gaflet uykusundan.
Her dakika desen Allah, Allah.
Sırtın yere gelmez billah.
Alnın secdeye değmeli her sabah.
Uyan, uyan gaflet uykusundan.

Her zaman seni caydıracak şeytan.
İnsandır bu, kimi dost kimi yandan.
Uzak durma sakın, seni yaratandan.
Uyan, uyan gaflet uykusundan.