Uyan Türk Destanı 10 - EŞKIYA DÜNYA'YA ...

Örgütlenmiş yalan, dolan
Kuşattı da yerküreyi,
“Açık toplum”, gizli talan,
Kökten çıkarcı anlayış,
Devleti de kapitalin
Eşgüdümüne vererek,
Egemen ortak eyledi
Asalak topal pireyi…

Yapay altın rüyâsıyla
Yerle yeksan oldu simya;
Karşılıksız üç kâğıda,
Teslim şimdi sanal dünya…

Para gücü racon keser;
Rüzgâr da o taraf eser;
USA. kilitlenmiş kasa;
Nitelikli soygun yasa;
Şov baygını garip beşer,
Eteği dar, yeni kısa;
Şeytana kulak kaptırmış,
Çekse de gam değil tasa...
Dört ayak nal kösteğinde,
Ruh çağırmaktadır masa (! ...?) :
Birleşmiş Milletler dersen,
Turşusu çıkmış pırasa...

Bir de Uluslararası
Para Fonu var yarasa (!) ,
Eşkıya başı tu(ğ) rası;
Düşsen düşülmez darası,
Kalksan nöbette sarası,
İnsanlığın yüz karası,
Pespaye bir şey...
Ünüm Acun'a,
Uyan! Uyan, heyy!

Yeni Dünya düzeniymiş (! ?) ,
Âlem sığır onlar çoban;
Tam da kovboylara özgü
Bir ABD’al’lık, akla ziyan…
Kim bunlara boyun eğer,
Farkı yok at uşağından…

Az bulmuş olacaklar ki,
Akçalı melânetleri,
Tanrı’yı da kıyâmete
Zorlamakmış niyetleri;
Evrenin formatı niye
Türkçe atılmış diyerek,
Yanıp yakılmışlar meğer
Tutmamış kehânetleri…

Delinin aklından zoru,
İnsanlık, görmeli bunu! ..
Üç maymunu oynayarak,
Üste uyum sağlayarak,
Salya, sümük ağlayarak,
Gelmez bu sürecin sonu…

İşbirlikçiler de bilsin:
Satkından yeğdir orospu,
Değil kendi, soyu, sopu
Adam yerine konulmaz…
Hele gizli mabetlerde,
Düşman totemlere tapmak,
Etki çaşıtlığı yapmak
Kimsenin yanına kalmaz;
El muhtacı Bürüksel de
Onlara şefaat kılmaz…

Kulaklara kurşun küpe,
Atalardan darbımesel:
Uğrulardan uğrun bakma,
Körle yatıp şaşı kalkma!
Hârâminin küpü dolmaz;
Şaşı gözden yön sorulmaz;
Esip gürlese de korkma(!) ,
Isıracak “ it” havlamaz...

Ak sarayından kovulur,
Döktüğü kanda boğulur,
Eşkıya,
Dünyâya hükümdar olmaz…