Uyan Türk Destanı 06 - BEYLERBEYİ'NE

Soyun üzerinden başkalıkları,
Özden bil sözümü, tezden belle Heyy l
Tarağa dil vermez sırdaş olan saç,
Eğil körkuyuya, gizden söyle Beyy!

Hesâba, kitâba sığmaz saf duygu;
Sav-alan’da sabrın destânı uyku;
Zirvede dağları beklerken korku,
İnce fikri, başta tâcın eğle Bey l.

Tüket gözyaşını, tükenme sakın!
Bir karış toprağa değer bin akın,
Ahlar göğe çıkmış ister bin dokun
Gülmek bize haram, çözüm sağla Beyy!

Yeğniyi yel alır, ötmez kuru dal;
Ağıdan em olur, acı tozdan bal;
İstiklal nurundan onur dersi al,
Mâtem kutlanır mı düğün, toyla Beyy (?) !

Göreve hazırsan, and’ın kendinde;
Danış vicdânına komuta kimde?
Dersen ki, bu işin erki var bende,
Derle, topla, bizi bize bağla Beyy!

Çözül cinlerinden, kurtul zanlardan!
Gir halkın içine, dert sor canlardan!
Madalyasız gezen kahramanlardan,
Şanına yol bul da, gürle, çağla Beyy!