Küçük Ayşen hemen hemen altı yedi yaşında
Öyle mahsun oturuyor bir kaldırım taşında
Dalmış oynayan çocuklara belli ki düşünüyor
Belki diyor 'Ne arıyorum ben bu tartı başında? '
Okul çağında Ahmet'in çıraklıktı kaderi
Görüldükçe utancından artıyordu kederi
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta