Uyan gönlüm Şiiri - Bayram Ataç

Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık
Bir hayırsız uğruna, yandıkça yandık
Bu sevdayı ikimiz, bir ömürlük sandık
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık

Senin yüzünden, bak sarardık solduk
Keyfimiz nasıldı, bak şimdi nasıl olduk
Bak durup dururken, acı keder dolduk
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık

Göğsüme saplanan, hançere ağladık
Yollara düşüp, yalnız kalınca anladık
Leyla ile mecnundan, hiç ibret almadık
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kandık

Bir hatana bir ömür, acı ile yoğrulduk
Onun vicdan etmesini, umduk durduk
Bak şimdi ikimizde, gazel beter solduk
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık

Gönlüm açtığın yara, bana çok büyük
Çok ağır gelecek, ikimize böyle bir yük
Çaresiz ayyaşım, şimdi boynum bükük
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık

Ne lafımı anladın, nede bir söz dinledin
Taş kalpli olduğunu, vefasızın, bilmedin
Olmaz dedikce, sen o içimden silmedin
Uyan gönlüm uyan, bak ikimiz kaldık

Havesin uğruna, boğulduk acı deryada
Kulak veren olmaz, çıkacak acı feryada
İstemiyorum artık, ne düşte ne rüyada
Uyan gönlüm uyan, yine ikimiz kaldık

Düşürdün beni, olmayan hayalin peşine
Kanma dedim sana, kostak gibi gidişine
Böyle alayı olursun, o soytarı gülüşüne
Uyan gönlüm uyan, yine ikimiz kaldık

Aşkını alaya alıpta, oyuncak gibi oynadı
Sana acı çektirmeye, yetinipde doymadı
Senin saf sevdanı, kalbine bile koymadı
Uyan gönlüm uyan yine ikimiz kaldık

Çok safsın gönlüm, her söze açılıyorsun
Çöp gibi kullanılıp, bir kenara atılıyorsun
Sonrada kırılıp, darma dağın saçılıyorsun
Uyan gönlüm uyan, yine ikimiz kaldık