uyan ey yürek!
çıldırmak içindir tam bu vakit
vur kendini damardan damara
kanayabildiğin kadar kana
fırla ki kafesinden göğsümün
çarpayım şu koparılası başı
en soğuk duvarlara
derin bir uçurumun başında dur
arkanı dön ve pis pis sırıt
gelip geçmiş tüm sevdalarına,
sonra at kendini uçurumun en ücra köşesine
ama dikkat et öyle derin olsun ki bu uçurum
kimse,hatta ben bile
tutup seni çıkaramayalım gün yüzüne
kendi kendini orada öylece avut
daha fazla dert yağdırma gözlerime
gecenin kaçındasın bilirmisin ey yürek
ne kadar,neme kadar yalnızsın farkındamısın
yine yanlıştamısın
yalanda dolandamısın
yoksa,yoksa artık
yavaş yavaş boşalmaktamısın...
Kayıt Tarihi : 4.9.2007 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!