Geceyi bekleyemedim.
Pencereyi açtım
ve yıldızımızı izlemek istedim.
Daha uyanmamıştı yıldızımız.
Akşam olmamıştı.
Başımı indirmeden,
birbiriyle raks eden kuşları gördüm.
Onlar gibi özgürlüğe
kanat çırpamadığım için üzüldüm.
Sonra seni düşündüm.
Yüzümde bir tebessüm belirdi.
Yavaşça gözlerimi yumdum.
Yüreğim kuş gibi uçuverdi.
Özgürlüğün tadına vardım.
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
21 EKİM 2017 CUMARTESİ

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!