Uyan Ey Kız
Uzun boylu o genç adam
O uzak şehre indiği zaman
Seni düşündü ilkin gece tenhalığında
Şiirlere bulandı duygu ve duman yüklü
Bir sabahçı kahvesinde,
Sokaklara vurdu kendini
Ardında kol gezen bir yalnızlıkla
Uzaktın uyku sularındaydın sen
Yumuşaktı döşeğin bulutlar gibi
Nereden bilirdin ki iki uykusuz gözün
Senin için nemlendiğini?
Okuduğu şiirdin, söylediği şarkı
Nasıl yaşıyordu seni bir bilsen
Evet, ah bilsen...
Sıyrılıp çıkardın yatağından
Yalın bir bıçak gibi ince uzun
Alev dili gövden
Odalara dağıtırdı sıcaklığını
Üşürdün ve özlerdin onu
O uzun boylu çocuk
O uzak şehrin en yalnız adamı şimdi
Be kız!
Sen uyku sularındasın,
Uyan artık...
Kayıt Tarihi : 15.12.2002 19:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)