uyan ey insanlık
çocuklar ölüyor
paramparça
ve hatta yok olurcasına
kum gibi toz olurcasına....
toz havaya karışır
uçuşur ya
çocuklar ölüyor sokaklarda
anneler.....ah gözü yaşlı
yüreği taşlı, elleri kanlı anneler
evladına ağlayamadan
katlediliyorlar
haince
hayvanca
sinsice....
nerdesiniz ey insanlık
uyanın güzellik uykunuzdan
sıyrılın mahmurluğunuzdan
bırakın güzellik maskelerini
şöyle dışarı doğru bakın
o ulaşılmaz dağınızdan.....
görün ki o sahilde kan var
kan var annelerin ellerinde
öpmeye kıyamadıkları evladının kanı var
dudağında haykıramadığı çığlıklar var....
uyan be insanlık
UYAN! ! !
Kayıt Tarihi : 19.7.2014 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)