Uyan Ey İnsan Oğlu Şiiri - Halil Büyükler

Başını kaldır da bir bak ardına
Kimler geldi kimler göçtü bu gönül kapısından
Kim ne götürdü bir avuç toprak kefenden gayrı
Ne sultanlar ne padişahlar tahtlarını bırakıp da geçti
Mağrurlanma sen ey padişahım
Bana bir şey olmaz deme sakın
Unutma senin de muhtaç olduğun bir nefes var
Uyan uyanda kendine gel artık
Ne bu ömür kalıcı nede bu şatafatlı hayat
Geçen her gün daha da yaklaşıyor ecelin
Tir titriyorsun korkudan
Fer kesiliyor gözlerden
Ölümden değil bu korkun
Bu yalan dolan fani dünyadan göçmekten korkuyorsun
Korkuyorsun uyanmaktan gerçeklerden kaçıyorsun
Gördüğün o tatlı rüyadan uyanmak istemiyorsun
Uyan ey insan oğlu uyanda kendine gel artık
Vakit geç olmadan ölüm kapını çalmadan
Yaradan seni uyandırmadan o tatlı rüyadan
Kalk da kendine gel artık uyan uyan yalan rüyadan