Ve bir gune daha uyandirildik
Yarim kalmis hayallere bir sans daha verilmis gibi
Hala biz neyin gafletindeysek farkinda degiliz
Oysa her gunun sabahi bize sunulmus bir firsattan ibaret
Uyan ey insan!
Daha ne zamana kadar kalacaksin uykuda
Hapsedilmis sanki gafletin derinliklerinde
Uyanmamaniz icin uyusturulmus beyinler
Zamani durduramiyorken bizler hic durma
Tamamla ibadetlerini,et tovbeni,dok gozyaslarini
Tamamlamadan kapaniverir gozlerin heran,hic durma
Hickiriklara bogul, af dile, pismanim de ey insan! ! !
Uyandir bizi gafletin uykusundan, farkimiza vardir.
Suzan KurtKayıt Tarihi : 23.6.2016 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasamaya hala firsat verilmis canlar tovbe edemeden vahsice katlediliyor savaslar hizlica yayiliyor...
![Suzan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/23/uyan-ey-insan-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)