Uyan Ey Aşkım Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Uyan ey Aşkım,uyan!
Ruhum,denizlerin ötelerinden,
Azgın dalgaların üstünden,
Sesleniyor sana, bak;
Fırtınanın kanatlarına binmiş
Uzatmış ellerini sana doğru,

Aşkım; beni sana yaklaştırıyor,
Ama senin kaygıların,
Seni benden uzaklaştırıyor.
Aşkı yaşamak istiyorsan,
Tüm kaygılarını bırakmalı,
Kendi iç benliğini yenip,
Kendini aşmalısın.

Uyan sevdiğim,uyan!
Kulak ver aşkıma,işit beni!
Seni duyuyorum,enginlerden,
Denizler aşırı ülkelerden,
Çağrını duyuyorum,
Hadi,bırak esir yüreğini,
Konuşsun benimle,
Sesini,nefesini bırak çıksın,
Dalgaların üstünden,
Sevgini yelken yaparak,
Sevgi ülkesinde seni bekleyen,
Sevdalının kollarına ulaşsın.

Tatlı bir esinti başladı şimdi,
Ağaçların dallarında,
Yaprakları hışırdayarak,
Senden haber getirmişler gibi?
Bir şeyler anlatıyor bana,
Deniz,dalgalarıyla kıyıdan,
Senden bir şarkı söylüyor,
Ağaçların yapraklarıyla,
Bir koro olmuşlar,sanki,
Aşkımızın konserini,dinletiyorlar;
Bana,ağaçlara,çiçeklere,kuşlara,
Bir başka kanat açıyor martılar,
Halay çeker gibiler,aşkımıza.