Uyan Ey Ahali Şiiri - Füsun Dudurga

Yapıcı ol, yıkıcı olma
Kalp kırma, gönül yıkma
Konuşmak ihtiyaç ama
Konuşanın ağzına tıkma

Boş çuval dik durmaz
Sökük kişilikteyse dikiş tutmaz
Sağlam meyve yere düşmez
Kargalar tepene üşmez

İyilikten maraz hasıl olurmuş
Farzetki ömrün sonuymuş
Ortalık haksızlıklarla dolmuş
Elbet birgün hak yerini bulurmuş

Kimileri helali haramı bilmez
Yaptıkları pisliği görmez
Sanmakı kötüler ölmez
İyiler yolundan dönmez

Her şeyin azı karar, çoğu zarar...
Paylaştıkça ruhun doyar
Birlikten kuvvet doğar
Her yerden nasip yağar

Uyan ey ahali kabir kazıldı
Taşın üzerine beyit yazıldı
İnsanoğlu birden sarsıldı
Dönülmeyen yola merhum hazırdı

İnsanoğlu uykuya dalmış
Zararın neresinden dönsen karmış
Kendini bilene bunlar armış
Sorarım size bu dünya kime kalmış.............!