Uyan Artık Şiiri - Ahmet Suat Koçal

güneş batiyor dağlarin ardinda,
karincalar yuvalarina dönüyor.
kuşlar bir başka ötüşüyor dallarda,
çiçekler tohumlarına küsüyor.
ve sen... hala uyuyorsun...

bu gece yakamozlar bir başka,
balıklar şaşkın, sahile vuruyor.
ölü bir deniz geliyor aşka,
dalgalar hasretimi yudumluyor.
ve sen... hala uyuyorsun...

bir gariplik var koskoca ay’da,
uzaklarda bir yildiz kayiyor.
neler oluyor böyle dünya’da,
kara bulutlar kederimi döküyor.
ve sen... hala uyuyorsun...

yüreğimde kelepçe, düşlerimde pranga,
geceler beni mahkum aliyor.
hayalin geziniyor odamin duvarlarinda,
sensizlik dilimde çiğlik oluyor.
ve sen... hala uyuyorsun...

bir pencere açılıyor sonsuzlukta,
görüyorum! vuslat orada bekliyor.
bu saatler alev gibi damarlarimda,
ben yaniyorum, dünyam yaniyor.
ve sen... hala uyuyorsun...

ömür bitiyor anlamsız ayrılıklarla,
mutluluk bir gülüşünü bekliyor.
her şey anlamsız, yalan yokluğunda,
sensizlik ecelim, kapimda ölüm bekliyor.
ve sen... hala uyuyorsun...