UYAN ARTIK!¹
Dalgalanırken gönlüm oradan çıkan sözler,
Müşriğin putlarını kırıyor birer birer.
Hanifim, muvahhidim² İbrahim'ce bir nefer.
Atsalar da ateşe gönlüm gülşene döner.
Tanımam o Aziz'den daha büyük efendi.
Taşımam sırtımda şirk; insan, bundan elendi.
Müşrikler takamazlar boynuma o kemendi.
Dünyada yoktur O'nun eşi ve de menendi.
Ey necip Türk milleti, kurtulun damgalardan;
Birliğimizi bozan cahilce kavgalardan!
Kurtul, ayağındaki tüm modern prangalardan;
Bülbül sesi sandığın, tüm kara kargalardan!
Düşmanındır cehalet, tembellik ve tefrika.
Oku , araştır; çalış; yüzlerce kur fabrika!
Bak ibret olsun sana sömürülen Afrika.
Huzurunu bozmasın hiçbir âdi entrika.
Yunus İLEMİN
Dağal / 22.01.2024³
__________________
¹ Bu şiir 7+7 = 14 hece ölçüsüyle yazılmıştır.
² Muvahhid: Allah’ın birliğine inanan, tevhit
inancını benimseyen kimse.
³ Aslında bu şiir ilk 21.12.2023'te kaleme alındı;
ancak çok değişikliklerden sonra, bir ay içinde
bu son şeklini aldı.
Kayıt Tarihi : 10.2.2024 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!