bir çay demledim sabah vakti,
senin sevdiğin gibi sıcak ve demli
bak ekmek aldım fırından taze yumuşak
uyan kadınım gel beraber kahvaldı yapak
en sevdiğin şarkıyı çalıyor radyon bak
ve güneş doğuyor dağın ardından bak
bahçenden bir gül kopardım sana bak
uyan kadınım seninle seyrinde bakışak
karşıdan komşular el sallar bize bak
mahallede düğün var herkes mutlu bak
bir çift yüzük aldım ikimize altın yaprak
uyan kadınım evlenelim hemen bu şafak
mezarın yine soğuk ve soluk bakar bana
üstüne kırmızı gözyaşlarım akar sana
bak olmuyor yaşanmıyor bir başıma
uyan kadınım gör sensin ne halim var
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğraş Aşkar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/02/uyan-artik-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!