Uyan adamım Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Tut ki; Soluduğun nefesi çaldılar
Alın, sizin olsun mu diyeceksin.
Sübyan yaşta, gelin oldun diye
Kocamış bir katıra, nal niyetine çakacaklar
Töredir diye boyun mu eğeceksin...

Tut ki; Eline bir silah tutturacaklar
Namustur, kandır diyecekler.
Kendini düşmanlığa köle mi edeceksin.
Uyan adamım uyan kör uykulardan
Cehalettir seni senden çalan.

De ki; Bize bu katı kuralları koyan
kimlerdir yarınları karartan.
Kimlerdir saman altında öküz arayan.
Yaşasalardı, araçların inadına
eşekle mi gezeceklerdi.
Yıkanmak için hamamın zıttına
mil dolu dereye mi gireceklerdi.
Torunu yaşındaki nalına
karım mı diyeceklerdi.
Yaş kemale dayandığında
gencecik çiçekleri
nasıl gizleyeceklerdi...

Uyan adamım uyan
çocuk doğurmak varken
düşman doğurmak neyine.
Dost katmak varken yüreğine
kısır kalmak niye.
Uyan adamım uyan,
boşa geçiyor zaman...
...