Uyan Şiiri - Cevat Aydın

Uyan ne olursun yüzüme bak,
Tebessüm et aç gözlerini.
Üşüyorum donuyorum uyan bak,
Isıt biraz soğuk bedenimi.
Böyle mi sözleşmiştik,
Hani yaşarken de birlikte,
Ölürken de birlikte,
Olacaktık demiştik.
Hani böyle mi ölecektin?
El ele mahşere gidecektik.
Ama sen yeminimizi bozdun,
Dertlerime çilelerime karşı,
Elimde olan tek sevdam tek kozdun.
Haydi uyan aç gözlerini,
Kulaklarım duysun aşk sözlerini,
Ne olursun uyan sar bedenimi.
Acı acı bir rüzgar eser,
Bir yağmur yağar başı boş,
Bir acı ki sormayın nahoş mu nahoş.
Ne olursu uyan bana koş,
Hani böyle mi kararlaştırmıştık?
Bensiz mi gidecektin alem-i mahşere?
Hani hiçbir zaman ayrılmayacaktık,
Hep beraber el ele hep göz göze.
Bekle beni bende geliyorum,
Bilirsin dayanamam sensizliğe.
Olmadı ama beni bırakıp gittin,
Bak bende sensiz giriyorum,
Beyaz kefene, ıssız kabire.