Sen kendini her yarattığında, yeni bir saygı kazandın
Sen kendini her işlediğinde,
eşsiz güneşler sığındı gökyüzüne
Ve her yeni Sen, hiçbir kuyuya hapsetmesin gökyüzünü
Karanlıkta boğulmaya kalmasın,
sana dair hiçbir ışık hüzmesi!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Mücadele dışa karşı konulan mukavemet olarak zannedilir.
Oysa her sönmeye yüz tuttuğunda insanın küllerinden tekrar kendisini ateşlemesidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta