Ey Ellâhtan korkmaz, kuldan utanmaz
Ben seni taksiratından dövmedim
Gaflet sarmalından çıkıp uyanmaz
Senden başka bir çiçeği sevmedim
İlk önce Ellâh’ı sonrada seni
Gönlerim nûrlandı sevdim seveli
Yaratandan bir tek sensin emeli
Sen gideli bir kez olsun gülmedim
Yeter artık ağlattığın habire
Toprak kabûl etmez girsen kabire
Ne söylersin Münker ile Nekire?
Canlı cenâzeyim sanma ölmedim
Bir Ellâh’ım vardır birde Âişem
Seninle doludur benim dört köşem
Garkettin kedere yok oldu neşem
Gel dedinde sanki ben mi gelmedim?
Uy: İlâhî emre anutluk nâra
Atarak edecek seni kapkara
Düşmanken ittiba ettin ağyara
Sen meleksin, gayrileri övmedim
Bilki İSLÂMİ’nin canısın canı
Damarlarındaki devreden kanı
Sensin ONSEKİZBİN Âlem sultanı
Zannetmeki kıymetini bilmedim
Kayıt Tarihi : 9.2.2022 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!