Üveymisin Memleketim Şiiri - Selma Şanal

Bir ailem yokmuş gibi
Evim barkım yokmuş gibi
Bir toprağım, bir sokağım
Memleketim yokmuş gibi,
Sürüklenip duruyorum
Öz vatanım, öz yuvam da
Garibim bir başımayım
Sokaklarda köpek gibi..

Soranım yok bilmiyorlar
Türlü perişanlığımı
Bıçak gibi her bir bakış
Deliyor pişmanlığımı,
Kaybedeli yıllar olmuş
Gölgemde insanlığımı
Öylesine doluyum ki
Patlamamış tüfek gibi..

Bir lokmaya muhtaç oldum
El açıp dilenemedim
Dert deryasında boğuldum
Kimseye söyleyemedim,
Tanımadı eş dost beni
Tanımazlıktan geldiler
Gösteriş meraklıları
Hepsi sanki köçek gibi..

Üveymisin memleketim
Sığamadım kollarına
Bir kurtuluş ümidiyle
Düştüm ıssız yollarına,
Her izbe köşende yattım
Derdin beterini tattım
Sende mi beni aldattın
Çarkı bozuk felek gibi..