Üvey Şiiri - Fatma Kablan

Kısır bir kadın gibi kader
Göğüslerinden taşan bereket
Hep üvey çocuklara kısmet….
Gözüm yok, siz meşke devam edin
Bağımlılar, sosyal içiciler
Farkı yok birinizin birinizden.
Benden uzak durun bir zahmet…
Diyor ki düşünür
“başkalarını sık sık affet”
“kendini asla”
Benim derdim kendimle…
Hayat sofrasında zor yer buldum
Ama doyamadan kalktım
O gün bugündür
Sen sağ ben selamet..