üveysi
Gündoğumlarının
O en sarhoş edici
Geceyle gündüzü birleştiren
Muhteşem anlarında
Tarazlamaktan usanmadığım
Dalgalı saçların
Ve dalıvermeye
An be an meyilli
Buğulu gözlerinde
İçimdeki boş kentlerin
Soğuk dilsizliklerini
Sıcak gülüşlerini gördükçe
Telaşlı bir aceleciliğin içinde
Kaybolup giderim
Üstümden sıyırıp attığım
Örtülerden medetlenirken
Üveysi duygularımı
Kontrolden çıkarmadan
Mayası bozulmaya
Yüz tutmaya hazır
Özlemlerimle cebelleşirim
Söz taşımaz
Rüzgarların önünde
Geçmişe kapattığım
Suskun belleğimin
Taşıdığı ağır yükleri
Taşıyacak bir babayiğit
Küfeci bulamadıkça da
Kendi yaşamımın
Ağır işçisi olmaya
Hafızamın mahzeninde
Yıllandırdığım isli şarapları
Ağır ağır yudumlayarak
Eskimiş ne varsa da
Bir tekmede savurmaya
Bedellenir gelirim...28.12.22
Kayıt Tarihi : 29.12.2022 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!