Üvey Sevgili Şiiri - Orhan Tez

Bırak artık acılarını dökülsün yollara. Umarsız ve arsız isteklerin bitsin gitsin, bırak. Acıyı bal eyledik, diyor ya Hasan Hüseyin, sen acıyı bal eyleyemezsin bırak!
Göç artık sevdandan, korkma.
Yalnızlık göç yolunda hiç arkadaşın,bıraksan da gitmez bir felsefe.
Bırak.
yenilgi sevdanın bilinmezi değil ki! Kaçsan da kurtulunmaz bir anaforun zırhlı duvarı.
Bir çiftin ikiye bölünmüş sevgisi, bırak.
Üvey bir atın çiftesi!
Sevgi üvey olunca, olanca sevgiyi bırak, düşsün göğsünden iğnenin acısı.
Uzayda bir nokta bile değilsin belki bilinmezde.
Ölümlüsün de üstelik.
O serçeyi kırlara bırak, uçsun uçabildiğince.
Sevgini de!
Acı da bir kuştur aslında, onu da bırak!