Üvey Ananın Rahmine Dönüş

Niye şimdi bitkinsin
bitlenmişsin saçın sakalın
İstanbul'u dinlesen anlamazsın
sokaklarında dayak yemişliğin
ve 'yemiş gibi'gülmelerin

Niye şimdi bitkinsin
ait olamadığın saksıda
saksıyı çalıştır biraz
ne diyorum?
niye şimdi gitmiyorsun
üvey ananın rahmine

kuluçkaya yatıyor hırsız
çuvalının üzerinde feneriylen
neyi çaldığından habersiz
belki kirli bir gömlek
belki kirli 'harry'
belki yamalı pantolon

hırlısı hırsızı zati hep İstanbul'da

ama bak ne diyorum
-ne diyon lan götlalesi-
bitkinsin diyorum
bitlenmişsin saçın sakalın
anlatsan belki dinlerim
anlarım olsun diyorum
köydeki kuyuda iki gece kaldığını
o kuyuda otuzbir çektiğini
kuyunun duvarlarına
köyün adını yazdığını sperminle
ama sadece ilk harfini bol yazdığını
başlarken niye küçük yazmadığının
pişmanlığını
ağlamadığını
güldüğünü diyorum
anlatsana lan diyorum

ağlamadığını biliyorum
niye ağlamadın
üstelik yağmur yağıyordu
anlaşılmazdı ağladığın
ağla diyorum
Serez'in esnaf çarşısı gibi

Niye şimdi bitkinsin
bitinin kanı çekilmiş
kanındaki bit ezilmiş

Herşeye hak vermiştin
kadınların sadece şiirlerde
sadece mürekkepte
bir balık gibi soluduğunu
onun dışında
zart zurt konuştuğuna
ve yalnız bir şey istediklerinde
ağlayışlarına
hak vermiştin
ne kolay ağlıyorlardı

misal Süreyya
nasıl iki büklüm olmuştu yatakta
emmeden ağlak embriyo
paso kaytarıyo
Ama emmiyo emmiyo
gözlerini dikipte tüm entellektüelliğiyle
'Ana rahmine dönmek istiyorum'demişti

demişti işte
kültürlüydü
psikolojiyi biliyordu
froydu
pink floydu
tardu flordunu
ve İstanbulluydu
sigortalıydı yol yemek
sanruf klima fulldu yani
Ama neydi lan ne diyodum
neyse anlat diyodum

-hadi ağlasana ya bi görim

n'olur diyorum anlat ya da ağla
n'olur gitme diyorum
Hem üvey anan da terketmiş ananı

Seni doğurduktan sonra ölen anan gibi

Niye şimdi bitkinsin
biliyorsun işte saçın sakalın
ve öz anasının vajinasıydı
dönmek istediği
Süreyya'nın

-ulan yine kaldın rahmetliye
hadi be bi ağla da dişimi kırim

II

Üvey anan babana vermezdi
babanda da zaten takat yoktu
baban var mıydı?

Sen attaya gitmiştin ondördünde
atta karanlıktı
dibinde biraz su vardı
duvarlarına köyün adını yazmıştın
hayır Süreyya o zamanlar yoktu
kuyu vardı kuyu yoktu
atta vardı

Attadan dönmedin dönemedin
niye şimdi bitkinsin
saçın sakalın,bitlerin
üvey anan söylemişti hani
alt tarafı safrasıydın
sokaktaki itlerin

III

o gece hani Süreyya yatakta
Embriyo
ama emmiyo
paso kaytarıyo paso ağlıyo
sen attadan dönmüştün
kuyudaki harfler silinmişti
ve bir sürü-on posta-
çocuğunun olacağını düşünüyordun
kuyudan su içenlerden
Belki milyarlarca,trilyon,katrilyon
larca,lorca,lorka
gibi şair olmaları da söz konusuydu

'Süreyya'demiştin
'hele bi bak'
dikmişti tüm entellektüelliğiyle gözlerini embriyo
-malum biliyosun emmiyo-
'efendim'demişti e tabi ağlıyordu
seninle evlilik hayalleri kuruyordu
belki bir teklif bekliyordu
embriyo bekliyordu
'Ana rahmine mi gitmek istiyorsun'diye sormuştun
'Evet'demişti bütün saflığıyla
'Siktir git'demiştin'Ananın amına kadar yolun var'.
Ve yine ağlamamıştın,ağlamamıştın.

köyden son haberler; üveyannesi kaçtığı yerde dostundan bir çocuk daha doğurmuş-malum şu itlerin safralarından-yani bir kardeşinde olmuş sayabilirsin-baban 3.kez evlenmiş,bir kardeşinde öyle olmuş.

Kuyuda bir ceset bulunmuş..
Kuyuda trilyon lorca şair bulunmuş.