Onaltı Şiiri - Mehmet Gülden

kokuna sarılıp uyudum
anne
isli buğulu camlara
sületin düşmüş
resmini çizdi sızılar
asılı kaldı gözlerim
bulutların tavanına
yağmurlar ağladı
gözlerime
hasretin çığlığı çarptı
rüzgarın
kayada çarpan ıslığına
güneş utandı
garipliğimden
akşam karanlığının
ardına saklandı
tek söz söylemeden güne
hasretin savurdu köpüğünü
denizlerde
yaşamlardan arda kalan
yanlızlık
biner boynuma tek tek
uzar anlar
zaman bitmez
yanlız kaldığında
sarılırım kokuna
dalar giderim
isli buğulu camlara
düşmüş sületine
benim düşlerime
talip olurmusun
ince ince
garip sızılar
anlamsız okunmuyor
siyah yazılar
silindi kendiliğinden
dizedeki mısralar