Torba torba ütülürdüm
Yeşilli allı, sütbeyaz
Camgöbeği bilyelerden,
Ceplerim
Gazoz kapaklarının küf tadı...
Gelsin aşağı mahallenin çocukları
Ütüp ütüp kaçmak var mı?
Söylenirdim...
Kibrit kutularımı ütüldüm
Nenemin masallarını,
Turbo sakızlarımı,
Çocuk yanlarımı ütüldüm...
Ekmek doğradığım süt çanağı,
Top oynadığım meydan,
Şeytan uçurtmalarım,
Kasnaklıma çok üzüldüm.
Yüzümü ütüldüm tanrıya dönük
Elini tutuğum dilenciler
Yitirildi sırayla,
Kilometre taşları söküldü yerlerinden
Fesleğen kokulu kavuşmalar ütüldüm...
Kayıt Tarihi : 25.11.2006 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necip Güleçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/25/utulmek-2.jpg)
Utulmak,ütülmek ; yenilgi veya kayıp...
Pes etme,ilerle engelleri atlayıp...
Hayat zor,nâmert kuyu kazar durmadan ;
Kadere küserek,yoldan çıkman,çok ayıp...
Hayat yolu engebeli,çetin,çoraktır...
Karşına harâmî çıkar,cenk etmek haktır...
Yaralanmış umut kuşun,sürün,ilerle ;
Bil ki,silik olsa da,izin kalacaktır...
Rumuz : TOGAN
TÜM YORUMLAR (17)