Ütümü aldım elime
Başladım ütülemeye
Önce bol bol kafa ütüledim
Yok olmadı vazgeçtim
Kırışıklıkları düzeltemedim.
Döndüm kendimi ütüledim
Kendimi ütülemek uzun sürdü
Kırışıklıklar pek gürdü
Ütüledikçe düzeldim,
Düzeldikçe ütüledim
Zor işti önce ılık ısıdan,
Düzelmeyenleri yüksek ısıdan
Hala düzelmediyse
Yakarak geçtim onlardan
Kendimi ütüledikçe, etraf da ki düzelmezlerle
Daha bir cesur geldim yüz yüze
Anladım her yiğidin harcı değilmiş
Sıcak ütüyü basmak kendine
Aman bide baktım, herkesin elinde ütüler
Basmak için üstüme üstüme gelirler
Sıcakları çekdim prizden,
Onları tutan eller pek buruş buruştu zaten
Ilık ütülüleri koy verdim
Bir de teşekkür ettim, düzlüklerine de helal dedim
Bu ütüleme işi hayat boyu sürecek
Kırışıklar bitmiyor ki ütülemeye son versek
Kayıt Tarihi : 6.8.2004 10:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)