Ütopyaya Dayalı Göz Mercek

Çöl ovada, ulu ağaç
kurumaya yüz tutmuş kökler
dallar çalılaşmakta

uzaktan gelen rüzgarın sesi ürkütmekte
bu son, bu son
diye titremekte

geçen günlerin hatırına mı
inadına mı
her esen rüzgara karşı
direnmekte

düşen her yaprak
bir damla gözyaşı
bir parça da mağlubiyet

çatlayan her dalda
dökülür hüzünler
yok ki dulda

tükenmekte olan umutlar
kuruyan gövdeye
çöl ovada
düşer damla damla yağmur
filizlenir
yeşerir dallar
.
.
.
Hayat düşlere dayalı gözler de ütopyalarla dolu