Sonbaharın altında bir bankta buldum,
İhtiyarlığa göçen ruhumu.
Onunla düşmüştü, o dipsiz kuyuya
Elinde bir demet solgun çiçek!
Dudağında manasız üç beş kelam.
Bugüne değin tekrarlanıp durmuş
Ki gün; varoluşun günü…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
