Ütopya'da Kaos Var...! ! ! Şiiri - Ulvi ...

Belâ çöktü; dağa, kıra, ovaya,
Otuz yıllık emek, uçtu havâya...
Dedi kral, haykırarak tebaaya:
Bulun bana, öz ırkımdan, ser avcı;
Haşeratı, yerlerinde avlıya...

Sordu: ne kadardır iş bu haşerat...?
Dediler: on bin, pire, bit, hayvanat...
Bâzen değişir, çakal olurlar;
D.D.T, kâr etmez bunlara, heyhat...

Ey vezirim, her birine üç avcı;
Bulup da salmamak, bil ki çok acı...
Onlardan çok çok fazla avcımız var;
Kır onları, olam sana duâcı....

Kur; yüzer kişilik, seyyar birçok tim...
Özümden olacak özel avcı tim....
Onlar gibi yaşamaları, mühim....
İnde yatıp, dolaşsınlar her yerde;
Buldukları zaman koysunlar bir mim...

Hep, onlar gibi hareket etsinler...
Arayarak, peşlerinden gitsinler...
Kesmesinler, birbiriyle bağları;
Onlar gibi yeyip, içip, yatsınlar...

İster yer altında, ister yer üstü
Cehennem getirsin bu isyan testi...
Köklerine kibrit suyu ulaşsın;
Deme hiç kimseye: bizlere küstü...

Bir dağ var, toplanmış çakallar bütün...
Kudurmuş çakala, vermali tütün...
Kolaydır, orayı yerle bir etmek;
Bırakmaz bir kahpe, hîlede üstün...

Öyle bir kahpe ki, dost gibi düşman...
Ona yanaşanlar, olurlar pişman...
Hîlesi çok üstün, silahı pek çok;
Obezlikten yere geçecek, şişman...

Sonra, gözden geçirin, tüm kânunları
îdama çarptırmalı tüm bunları....
İyiler, YEMİNLE, bağlanmalılar;
Haşeratın, heder olsun, kanları...

Tüzük....

İtler; yağ derilerine, aslâ bekçi yapılmasın....
Taşa rağbet etme, değeri bilinsin elmasın...
Yağır katıra binme, atların yerini almasın...
Bundan böyle, kurt kuzuyla dolaşsın hürce;
Yemim eksik diyen her dana, bostanlara dalmasın...
Ülkemde; refah, huzur, güven ebedî kalsın...