Ütopya Şiiri - Mahmut Sezai Altundağ

Hangi ütopyada çocuklar ölmüyorsa ben ordayım
Şiirim oradadır umudum oradadır
Belki Platon'un hayal ettiği devlettedir
Ya da Farabi’nin Erdemliler şehrindedir
Hangi ütopyada çocuklar üşümüyorsa ben ordanım
Ve henüz kirletilmemişse demir tırnaklarla
Diş geçirilmemişse umutlara ana vatanım orasıdır
Orası şiirin ana vatanıdır.
Yağmurun insanları arındırdığı
Gök kuşağının yedi renk daha fazlası
Bir sevgi cümbüşünün tam ortası
Şiirin olduğu yerdir ütopyam
Hangi ütopyada kadınlar kirletilmiyor
Ve genç kızlar korkarak gezmiyorsa
Bir güruh insan demokrasi safsatasını ağzında çiğnemiyorsa
Amerikan emperyalizmi fırtına estirmiyor
Ve kapitalizm kol gezmiyorsa
Kürtçe Türkçe ve tüm diller özgürse
Ütopyam orasıdır benim
Burası benim dünyam
Faşist postallarla dışlanmıyor hiç bir ırk
Ve burada gülümsemek bir fazilet
Selam vermek hiç tanımadığın birine
Düşene bir tekme de kimse atmıyor
Ekmek aslanın ağzında falan da değil
Bu dünya erdemliler bir dünyası
Irak kalmamak çok I'rak başka bir ülkeye
Filistin özgür bir ülke
Kudüs ana faşist saldırılar ile ağlamıyor
Ve uçurtmalar bombalanmıyor
Burası benim ütopyam
Şiirim umudum buradadır
Ve henüz kirletilmemiş hiç bir toprak parçası
Mülk yaratanındır şuuruyla
Soykırıma uğramıyor Kızılderili halklar
Ve şarkılar söylenebiliyor hep bir ağızdan

Ağustos 2019